Πόσο κρυμμένοι είστε, στην αντανάκλαση αυτού του καθρέφτη που σταμάτησα να κοιτάζω για πολύ καιρό. Πόσο ξέγνοιαστες ταξιδέψατε στη ζωή, τυλιγμένοι με γέλια και ιδιοτροπίες, χαρακτηριστικές μιας μακρινής εφηβείας. Με το υπεροπτικό βλέμμα και την αλαζονεία που σας έδωσαν μόνο τα τακούνια των μποτών σας και αυτή η ευτυχία που επιτυγχάνεται μόνο από το ασυνείδητο εκείνων που δεν βλέπουν τη δική τους πραγματικότητα. Με αιχμηρή γλώσσα και ειρωνικό βλέμμα. Αδίστακτος όσο λίγα, τυλιγμένα σε μια φαινομενική κρύα ... Σε εσένα γυναίκα, πρέπει να ομολογήσω ότι μου λείπεις ..